Krioterapia w ginekologii

Krioterapia to uznana procedura lecznicza, szeroko stosowana w ginekologii. Polega na przyłożeniu do danego miejsca, przy pomocy specjalnego aplikatora, bardzo niskiej temperatury. Prowadzi to zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych, destrukcji tkanek, a następnie odbudowy prawidłowych komórek.

W ginekologii krioterapia stosowana jest głównie do leczenia nadżerek szyjki macicy oraz kłykcin kończystych sromu, pochwy i odbytu.
Krioterapię (wymrażanie) nadżerki szyjki macicy zaleca się wówczas, gdy objawia się ona uporczywymi upławami, nawracającymi stanami zapalnymi narządu rodnego, plamieniami i krwawieniami po stosunku. W diagnostyce nadżerki każdorazowo należy wykonać cytologię, celem wykluczenia zmian przednowotworowych szyjki macicy.

Zabieg krioterapii przeprowadza się po miesiączce, trwa zwykle około 15 minut. Zabieg jest w zasadzie bezbolesny, niekiedy może wystąpić niewielki ból w podbrzuszu, spowodowany skurczem mięśnia macicy. Objawy te ustępują w ciągu kilku minut po zabiegu. W czasie około 2 tygodni po zabiegu procesowi gojenia mogą towarzyszyć obfite, wodniste upławy oraz nieznaczne plamienie. W tym czasie nie należy korzystać z basenów ani brać kąpieli w wannie, nie wolno stosować tamponów ani globulek dopochwowych. Przez cały okres gojenia (około jednego miesiąca) należy powstrzymać się od współżycia oraz przestrzegać higieny osobistej.

Przeciwwskazaniem do zabiegu jest brak aktualnego wyniku badania cytologicznego (ważny 1 rok), aktualny stan zapalny narządu rodnego, ciąża, zmiany dysplastyczne szyjki macicy i rak szyjki macicy.

Krioterapia jest również skuteczną metodą leczenia kłykcin kończystych sromu, pochwy i odbytu, spowodowanych zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Zabieg wymrażania kłykcin kończystych sromu i pochwy może być również przeprowadzany w ciąży, co ma istotne znaczenie dla kobiet chcących rodzić drogami natury (kłykciny kończyste stanowią bezwzględne przeciwwskazanie do porodu drogami natury).